بررسی تغیییرات مقادیر اتیلن درزمان برداشت وضمن نگهداری در انبار در میوه سیب رقم گلدن دلیشز

این تحقیق طی یک دوره دو ساله در سالهای 1373-1372 در باغ تحقیقات دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران بر روی درختان سیب رقم گلدن دلیشز پیوند شده بر روی پایه M9 انجام شده است. این بررسی در قالب یک طرح آزمایشی فاکتوریل با بلوکهای کاملا تصادفی با پنج تیمارکه شامل تاریخ های برداشت بوده درسه تکرار اجراء شد . درهر تاریخ برداشت ونیز طی دوره نگهداری در انبار هر 45 روز یکبار تعداد 15 عدد میوه از هرتکرار مورد آزمایشهای زیر قرار گرفت. اندازه گیری هورمون اتیلن میوه‘ استحکام بافت‘ نشاسته‘ اسیدیته ‘ PH‘ درصد مواد جامد قابل حل ودرصد کاهش وزن میوه در انبار. درخاتمه نگهداری میوه ها در انبار‘ میوه های برداشت شده در تاریخ های مختلف در رابطه با طعم‘ مزه‘ بافت وکیفیت ظاهری با استفاده از پاتل تست (گروه تعیین کننده با استفاده از حواس) موردقضاوت قرار گرفت وبهترین تاریخ برداشت جهت نگهداری طویل المدت میوه در انبار مشخص شد. نتایج مقایسه شاخص اتیلن با دیگر شاخص های برداشت بیانگر آن است که افزایش درمقدار اتیلن 14-7 روز دیرتر ازتغییر سریع درمقدار استحکام ‘ نشاسته و همچنین مواد جامد قابل حل روی می دهد. بنابراین شاخص اتیلن به تنهایی برای تشخیص زمان برداشت میوه مناسب نمی باشد. درصورتی که استفاده از این شاخص به همراه دیگر شاخص های معمول‘ برای تعیین زمان برداشت تجارتی سیب از اطمینان بیشتری برخوردار است. تغییرات کیفی میوه طی شش ماه نگهداری در انبار نشان می دهد. که خواص کیفی میوه بعد از انبار با همان خواص در زمان برداشت همبستگی دارد همچنین ارزیابی میوه بعد ا زانبار به وسیله تست پانل نشان می دهد مناسبترین تاریخ جهت نگهداری د ر انبار د ر شرایط کرج ‘ برداشت 7±147 روز بعد از مرحله تمام گل است.